"...Ο όρος αλιευτική κακοδιαχείριση (fisheries mismanagement) άρχισε να χρησιμοποιείται μετά το 1980 και αναφέρεται στη λειτουργία της αλιείας εκτός νόμων και κανονισμών και στην επιβολή πολιτικών αντί επιστημονικών πρακτικών (Longhurst 2010)."
Ας μην κοροϊδευόμαστε, εδώ έχουμε ξεκάθαρη περίπτωση "Αλιευτικής κακοδιαχείρησης" από την κυβέρνηση, μιας και γράφει στα παλιά της παπούτσια τους επιστημονικούς φορείς και μελέτες
και νομοθετεί καθαρά συντεχνιακά, αγνοώντας κάθε επιστημονική μελέτη και επιχειρηματολογία, ενάντια στην Ερασιτεχνική Aλιεία που είναι η απόλυτα επιλεκτική μορφή ψαρέματος (Καλάμι - Ψαροντούφεκο - Παραγάδι ξέρεις τί πας να πιάσεις)
"...Η μεσογειακή αλιεία είναι πολύ-ειδική και περιλαμβάνει πληθώρα εργαλείων. Από τα 300 περίπου είδη που αλιεύονται στη Μεσόγειο μόνον το 10% αποτελεί τον κύριο αλιευτικό στόχο, το 30% εμφανίζει κυμαινόμενη αξία κι αντιστοιχεί στα λεγόμενα συνοδά ή παρεμπίπτοντα αλιεύματα, και το 60% δεν έχει καμιά εμπορική αξία κι απορρίπτεται σε κάθε περίπτωση (Bellido et al., 2014)."
"..Η αλιεία με τράτα, το αλίευμα της οποίας περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό ειδών, παρουσιάζει τα υψηλότερα ποσοστά απόρριψης, και τα ποσοστά της συνολικής βιομάζας που απορρίπτεται από στόλους τρατών σε διάφορες περιοχές της Μεσογείου κυμαίνονται μεταξύ 15% και 90% (Tsagarakis et al., 2014)."
"...Στις ελληνικές θάλασσες, σύμφωνα με δεδομένα που έχουν συλλεχθεί μέχρι το 2008, οι απορρίψεις από
τράτες αποτελούν κατά μέσο όρο το 40% του συνολικού αλιεύματος (Vassilopoulou, 2012)."
"...Στη διαχείριση των αλιευτικών αποθεμάτων εμπλέκονται οι ψαράδες, οι επιστήμονες, οι υπηρεσιακοί παράγοντες και οι ελεγκτές αλιείας. Από αυτούς, άμεσο όφελος από την εκμετάλλευση των θαλάσσιων αλιευτικών πόρων έχουν μόνο οι ψαράδες, οι οποίοι όμως συχνά χαρακτηρίζονται από απληστία και καιροσκοπισμό, κυρίως οι επιχειρηματίες ψαράδες, όχι οι παραδοσιακοί. Έτσι πιέζουν, συνήθως παρασκηνιακά, τους πολιτικούς και κατά συνέπεια τους υπηρεσιακούς παράγοντες για ευνοϊκή μεταχείριση, σε αντίθεση με διεθνείς επιστημονικές πρακτικές. Εκτός από κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις διαφθοράς και ανήθικων χειρισμών με μέτρα που δεν αποσκοπούν στο δημόσιο καλό, αλλά στην εξυπηρέτηση συμφερόντων, θεωρώ ότι η κακοδιαχείριση οφείλεται στη συγκαταβατική ή εξυπηρετική υπεραλίευση (convenience overfishing: Froese 2004), δηλαδή στην προτίμηση της δημόσιας διοίκησης και των ελεγκτικών μηχανισμών να ρισκάρουν την κατάρρευση των αποθεμάτων, παρά να ρισκάρουν κοινωνικές και πολιτικές αντιδικίες. (Associate Professor, School of Biology, Aristotle University of Thessaloniki)"
Υποτίθεται ότι γίνεται για τον έλεγχο της παραβατικότητας, ενώ αποδεικνύεται ότι εξαρχής είναι ανεπαρκή τα Ελεγκτικά Μέσα (Λιμενικό), επομένως οποιαδήποτε επιπλέον απαγόρευση είναι άχρηστη αν δεν μπορείς να επιτηρήσεις τους παρανομούντες και απλά είναι καταπίεση των συνειδησιακά νομοταγών:
"...Σχετικά με τις παραβάσεις της επαγγελματικής αλιείας η ανάλυση του αριθμού των καταγεγραμμένων αλιευτικών παραβάσεων ανά λιμενική αρχή, όπως καταγράφηκαν από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, έδειξε ότι η διακύμανση του αριθμού των παραβάσεων ήταν σχετικά σταθερή την περίοδο 1999-2012 (μέση τιμή 1730 παραβάσεις ανά έτος), γεγονός που πιθανά να δηλώνει ότι το σύστημα ελέγχου προσέγγισε τη φέρουσα ικανότητά του όσον αφορά στην ένταση των ελέγχων (Moutopoulos & Koutsikopoulos submitted)"
1. Αυτός που έπιανε 20kg και απαγορευμένα μεγέθη, γιατί δεν πιανόταν μέχρι τωρα που το όριο είναι στα 5kg?? Τώρα με όριο 4kg, θα πιαστεί??
2. Αυτός που ψάρευε υποβρυχίως νύχτα? ή με μπουκάλες?? ή με δίχτυα ενώ δεν είναι επαγγελματίας?? ή με δυναμίτη?? Μέχρι τώρα τί σας εμπόδιζε να τον τιμωρήσετε? Δεν υπήρχαν αρκετά ξεκάθαροι περιορισμοί στο νόμο?
3. Αυτός που πουλάει ψάρια σε ταβέρνα, είναι παράνομος πρωτίστως επειδή δεν έχει εκδώσει τα αντίστοιχα παραστατικά είτε είναι εξ αρχής επαγγελματίας, ερασιτέχνης ή απλός μεσάζοντας (ούτε καν ψαρας). Αν υπήρχε, όπως θα έπρεπε και για λόγους δημοσίου οικονομικού συμφέροντος , συστηματικός έλεγχος στα μαγαζιά εστίασης και στα τιμολόγια προμήθειας των υλικών τους, δεν θα υπήρχε παράνομη διακίνηση αλιευμάτων (απ' όποιον κι αν προέρχεται)
4. Αν απαγορευτεί και ο Απρίλης για τον ψαροντουφεκά (που πιάνει το πολύ 5 kg), για λόγους αναπαραγωγής δήθεν... για την τράτα του μεγαλοεπαγγελματία (που πιάνει τόνους ψαριών) δεν αναπαράγονται τα ψάρια??
Και ποιος είπε ότι όλα τα ψάρια αναπαράγονται Απρίλιο και Μάιο??
Η φύση (θάλασσα, δάση, ζώα, αέρας) δεν αποτελεί ιδιοκτησία καμιάς κυβέρνησης για να μπορεί να την μεταβιβάσει για εκμετάλλευση σε όποιον αυτή θέλει και να την στερήσει από όποιον αυτή θέλει. Μπορεί και οφείλει μόνο να θέτει κανόνες, για την ισότιμη και αναλογική χρήση της, από όλους.
Δηλαδή επειδή κάποιος αποφάσισε και πήρε άδεια να εμφιαλώνει νερό από μια πηγή και να λέγεται επαγγελματίας (όπως γίνεται με όλα τα εμφιαλωμένα νερά), εμείς απαγορεύεται να πιούμε νερό απ' τη φύση???
Κανόνες προστασίας της θαλασσας:
1) Κοινούς χώρο-χρονικά, για όλους όσους εκμεταλλεύονται τη θάλασσα (όπως κι αν λέγονται στην Οικονομική ορολογία. Επαγγελματίες ή Μη επαγγελματίες)
2) Βάση των αναγκών της θάλασσας (και όχι αυτών που την χρησιμοποιούν). Ελέγχους για επιτρεπτά μεγέθη και πεταμένες ψαριές σε όλους (Επαγγελματίες ή Μη επαγγελματίες)
Συστηματικούς οικονομικούς ελέγχους στα καταστήματα εστίασης για την προέλευση των αλιευμάτων. Αν υπήρχε έλεγχος κανένας μαγαζάτορας δεν θα μπορούσε να έχει ψάρι χωρίς τα αντίστοιχα τιμολόγια, επομένως κανένας Μη επαγγελματίας δεν θα μπορούσε να πουλήσει την ψαριά του και δεν θα ενδιαφερόταν να πιάσει παραπάνω κιλά απ' όσο χρειάζεται ο ίδιος και η οικογένειά του
Οι επισκέπτες στην δήθεν διαβούλευση φτάνουν το 1 εκατομμύριο σχεδόν!! Σοβαρευτείτε!! Οχι τόσο ξεδιάντροπο ρουσφέτι. Ο πρώτος λόγος στους επιστημονικούς φορείς και έπειτα ισότιμη συνομιλία με όλους τους εμπλεκόμενους (Επαγγελματίες - Ερασιτέχνες)